تالار tvshow.ir - سخن بزرگان (روانشناسی)

پيامد دانايي، پذيرفتن بار ساماندهي ديگران است.((اُرد بزرگ))

سرپرستاني كه از ارزش سربازي مي كاهند و پدر و مادراني كه مانع ميهن داري فرزندان خويش مي شوند، به كشورشان پشت كرده اند.((اُرد بزرگ))

مرد دلير بهنگام ستيز و نبرد، همراهانش را نمي شمارد.((اُرد بزرگ))

آغاز هر روز، نو شدني دوباره و زماني براي پويايي بيشتر است.((اُرد بزرگ))

افزايش ناگهاني مردم سبب كاهش ادب، فرهنگ و فرهيختگي مي گردد؛ آنهم از آن رو كه نسل و تبار پيش از آن نمي تواند بايستگي ها و وظايف خويش را همچون آموزگار به درستي انجام دهد.((اُرد بزرگ))

فرزند نانجيب، آتش عمر پدر است.((اُرد بزرگ))

هيچ گاه عشق به همدم را پاينده مپندار و از روزي كه دل مي بندي اين نيرو را نيز در خويش بيافرين كه اگر تنهايت گذاشت نشكني و اگر شكستي باز هم ناميد مشو؛ چرا كه آرام جان ديگري در راه است.((اُرد بزرگ))

سامانه همه گير هستي با آنكه يكنواخت پنداشته مي شود، رو به پويش و پيشرفت است. گردش آرام هستي نبايد ما را فريب دهد. ما بخشي از يك برنامه بزرگ و پيش خواسته در كيهان هستيم كه پيشرفت را در نهاد خود دارد.((اُرد بزرگ))

بي مايگي و بدكاري پاينده نخواهد بود. گيتي رو به رشد پويندگي است. با نگاهي به گذشته مي آموزيم كه آدميان، اشتباهاتي همچون برده داري، همسر سوزي و ... را رها كرده اند. خردورزي! آدمي را پاك خواهد كرد.((اُرد بزرگ))

گِره هايي كه به هزار نامه دادگستري باز نمي شود، به يك نگاه و يا نداي ريش سفيدي گشاده مي گردد.((اُرد بزرگ))

دوستي كه نوميدنامه مي خواند، هميشه سوار بر تو و پيشدار دورخيزهاي بلندت خواهد شد.((اُرد بزرگ))

هر چه بلندپروازتر باشيد تپش قلبتان كمتر خواهد شد، فشار و دردهاي رواني تان نيز.((اُرد بزرگ))

آن كه پرسشهاي پراكنده در واديهاي گوناگون را همزمان مي پرسد، تنها مي خواهد زمان و نيروي استاد را تباه كند.((اُرد بزرگ))

آزمودگي انسانها از زر هم با ارزش تر است.((اُرد بزرگ))

تبهكار هميشه نگران كيفر خويش است، حتي اگر بر زر و زور لميده باشد و اين بسيار درد آور است، چرا كه سايه كيفر همواره در برابر ديدگانش است.((اُرد بزرگ))

خود را براي پيشرفت مردم ارزاني دار تا مردم پشتيبان تو باشند.((اُرد بزرگ))

دشمني و پادورزي به انسان خردمند انگيزه زندگي مي دهد.((اُرد بزرگ))

اگر دشمنت با روي خوش نزديكت شد، در برابرش خموش باش و تنهايش بگذار.((اُرد بزرگ))

پيش نياز دلير بودن، [ داشتن ] بدني ورزيده نيست؛ گاهي آدمهاي سبكبار، پشت كوهستان را هم به خاك ماليده اند.((اُرد بزرگ))

گيتي در جنگ و آوردي بزرگ در گردش است. انديشه و تلاش خردمندان از يك سو و پوزخند اهريمن و روانِ ديوپيشگان از سوي ديگر، معركه اين جهان گذارا است.((اُرد بزرگ))

شباهنگام براي خانواده و نزديكانت نامه بنويس و در روز براي اربابان و سرپرستان.((اُرد بزرگ))

بخشيدن تخت و اورنگ به خويشاوندان از زبوني است.((اُرد بزرگ))

خاموشي بيشه نبرد، فريادها در سينه دارد.((اُرد بزرگ))

جشن هاي بزرگ، انگيزه افزايش باروري و پويايي آدميان مي شود.((اُرد بزرگ))

آن كه زيبايي خرد را نديد، گرفتار زيبايي آدميان شد و بدين گونه از هر چه داشت تهي گشت.((اُرد بزرگ))

بسياري از جنگها و آوردهاي مردمي از روي نبود شناخت و آگاهي آنها نسبت به يكديگر بوده است.((اُرد بزرگ))

خوار نمودن هر آيين و نژادي، به كوچك شدن خود ما خواهد انجاميد.((اُرد بزرگ))

فزون خواهي براي داشته هاي ما زيانبار است.((اُرد بزرگ))

دشمني با خاندان يك بدكار، تنها نشان ترس است نه نيروي انسانهاي خردمند.((اُرد بزرگ))

راه آشتي را كسي بايد بيابد كه خود سبب جدايي شده است.((اُرد بزرگ))

بهترين آموزگار استاد، شاگرد اوست.((اُرد بزرگ))

كيهان داراي ساختاري هدفمند است. اين ساختار به آن پويايي بخشيده و برآيندي شگرف در آن بر جاي مي گذارد.((اُرد بزرگ))

آن كه نمي تواند از خواب خود براي فراگيري دانش و آگاهي بكاهد، توانايي برتري و بزرگي را ندارد.((اُرد بزرگ))

تن پوشي زيباتر از سرشت و گفتار نيكو سراغ ندارم.((اُرد بزرگ))

گيتي همواره در حال زايش است و پويشي آرام در همه گونه هاي آن در حال پيدايش است.((اُرد بزرگ))

ارزش پيمان شكن به اندازه كفن هم نيست.((اُرد بزرگ))

براي آنكه روانت را بپروري، ابتدا با خود يكي شو.((اُرد بزرگ))

ياد اشك و شيفتگي، آويزه خاموش دلهاست.((اُرد بزرگ))

خودت را بشناس اما به آن مبال.((اُرد بزرگ))

هنگامي كه مي خواهي وظيفه و بايسته خويش را انجام دهي، از كسي فرمان نگير.((اُرد بزرگ))


ماخذ : http://forum.tvshow.ir/showthread.php?t=627&page=5